- සැබෑ දේශප්‍රේමී රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයා -

11th Blog

- Lakshman Kadirgamar -

( අගෝස්තු 12 වනදාට යෙදෙන එතුමාගේ 11 වන ගුණසමරුව නිමිත්තෙන්)

"ඉක්මණට ඔය ගාල්දොර ඇරලදාපල්ලා.."

උස් හඬින් පැමිණි විධානයකි.ගාල්දොර බාරව හුන් කණ්ඩායම වහ වහා ගාල්දොර ඇරීමට සූදානම් වෙති.ගාල්දොර ඇර දමා ඇතාට පිටවීමට අවස්ථාව ලබා දුන්නත් කොටුවූ ඇතාට ඉන් පිටවීමේ කිසිඳු උවමනාවක් නැත.

"වැඩක් වෙන්නෑ අප්පො ඌ යන පාටක් නෑ"
අතවැසියෙක් පවසයි.

මේ 1950 වර්ෂයයි.ස්ථානය පනාමුරේ ඇත්ගාලයි.

මෙවර ඇත්ගාලට අලිඇතුන් දාහත්දෙනෙකු කොටුවූ අතර ඉන් නායක අලියා හැර අනික් උන් ගස්බැඳීමට සමත් වූහ.නමුත් දින තුනක් ගියද නායක අලියා යටත් වන පාටක් නැත.අලි මන්තර ඇතුළු දන්නා උප්පරවැට්ටි සියල්ල දැමුවත් ඇතා ඒ කිසිවකට යටත් නොවන සෙයකි.ඇත්ගාලේ හිමිකරු සර් ෆ්‍රැන්සිස් මොලමුරේ පැටලී ඇත්තේ පඹගාලකය.හේ මෙරට පාර්ලිමේන්තුවේ ප්‍රථම කථානායකය.මඩුවන්වෙල දිසාවේගෙන් පසු ඔහුගේ සුවිසල් බූදලය වන මඩුවන්වෙල හා පනාමුරේ නින්දගම් ඇතුළු අනික් සියලු දේපළවල උරුමක්කරුවාය.නමුත් ඔහුගේ සියළු බලපරාක්‍රමයන් දමණය කළ නොහැකි වල් අලියෙකුගේ තේජස ඉදිරියේ හිරු දුටු පිණි මෙන් සැඟව ගොසිනි.නායක හස්ති තෙමේ ගාලේ වැටට පහර දෙයි.ගස් බැඳි ඇතින්නියන් නිදහස් කරන්න තනයි.ගාලේ දොර හැර පිටවයාමට දුන් අවසාන අවස්ථාවද හේ උවමනාවෙන්ම මඟ හැරියේය. හේ සිය රැහැ බේරාගැනීම වෙනුවෙන් ප්‍රචණ්ඩකාරීව හැසිරේ.යටත්වීමක් ගැන අදහසක් තුන්හිතකවත් නොමැත.

මොලමුරේ අප්පො සිය අවසාන තීන්දුව ගත්තේය.අලියාට වෙඩි තැබිය යුතුය.බේරි ගියොත් අලින් තමන්ට කළ අඩන්තේට්ටම් මතකයේ තබාගෙන අවස්ථාව ලද විගස යළි පළි ගන්නා බව ඔහු හොඳින් දනී.වෙඩි තබන්නේ එබැවිනි.ඇත්ගාල්වලදී හීලෑ කිරීමට අපහසු අලිඇතුන් වෙඩිතබා මරාදැමීම එවකට ඇත්ගාල් සංස්කෘතියේ ආවේණික ලක්ෂණයකි.මොලමුරේ සිය සිවිල් බලය යොදාගෙන අලියාට වෙඩි තැබීමට වෙඩික්කාරයෙකු පනාමුරේට කැඳවයි.හේ එවකට මෙරට විසූ දකෂම වෙඩික්කරුවාය.

මොලමුරේගේ අණින් පනාමුරේට පැමිණි හේ ගාලට ඇතුළු වී ඇතාව පිරික්සුවේය.දින තුනක් තිස්සේ සිය රැහැ වෙනුවෙන් සටන් වැදුනු ඇතුගේ නියපොත්තක් ගැලවී ගොසිනි.නමුත් වේදනාව,පීඩාවන්,කුසගින්න යන මොන කාරණාව තිබ්බත් සිය සටන අතහැරීමේ සූදානමක් ඇතාට නැත.තිරිසනෙකු වුවත් සිය වරිගයා වෙනුවෙන් අභීතව,තේජස්ව පෙනී සිටීම උගේ ඒකායන අරමුණය.එක වෙඩි පහරින් ඇතා මරා දැමිය යුතුය.ඒ පුහු මාන්නයෙන් පිම්බී සිටි ෆ්‍රැන්සිස් මොලමුරේගේ විධානයයි.සිය තේජස් කදම්භය වල් අලියෙකු ඉදිරියේ බාල්දු වීම ඔහුට දරාගත නොහැක්කකි.ඇත්ගාල නරඹන්න පැමිණි අය ඉදිරියේ මෙය සිදුවීම ඊටත් වඩා දරාගත නොහැක්කකි.

වෙඩික්කරු ගාලට ගොස් සිය ඉලක්කය ඉදිරියෙන් සිටගති.සිය වර්ගයා වෙනුවෙන් ගෙන යන සටනේ තම ඉරණම තීන්දු කරන්න පැමිණි අයෙක් තමා ඉදිරියේ තුවක්කුවක් මානාගෙන සිටිනු ඇත් රජුට දිස්වේ.හේ පයින් පස් අවුස්සා දූවිලි නංවා කුංචනාද කොට සිය සටනේ අවසාන ජවනිකාවට එළඹේ.නායක හස්තියා වෙඩික්කරු හඹා දිව ඒ.වෙඩික්කරු සිය දණිස්ස නවා තමා ඉදිරියට වේගයෙන් ළංවන ඇත් ඉලක්කයට සිය රයිෆලය මානා ගෙන සිටී.එන්න එන්න දෙදෙන අතර පරතරය අඩුවේ.වෙඩික්කරු ඉදිරියෙන් අහස ගුගුරුවන්නා සේ හඬ නඟාගෙන වියරුවෙන් සිය සතුරා හඹා එන ඇත් රජුය.

"ඩෝං"

හිස් අවකාශය ගිගුම් දෙමින් පනාමුර කඳුපන්තිවල හැපී දෝංකාර දෙමින් රයිෆලයෙන් පිටවූ උණ්ඩය විදුලි සරින් ඇත් රජුගේ කුම්භස්තලය හරහා කිඳාබැස්සේ දෙදෙන අතර පරතරය අඩිගණනක සීමාවේ තිබියදීය.පුරා දින තුනක් සිය වර්ගයා වෙනුවෙන් අභීතව හඬ නැඟූ ඒ සුජාත ඇත් තෙමේ  තම අවසන් හුස්ම පොද වාතලයට මුසුකොට මිහිමව සිපගත්තේ සිය රැහැ වෙනුවෙන් මතු අනාගතයට ඵලදායි සුවිශේෂී යුග මෙහෙවරක් අරඹමිනි.මේ සිය රැහැ වෙනුවෙන් අභීතව දිවිපුදා දෙස් විදෙස් චිරප්‍රසිද්ධියට පත් පනාමුරේ ඇත් රජුය.

කිව්ව විදියට එක් උණ්ඩයෙන් සිය රාජකාරිය දේවකාරිය මෙන් අකුරට ඉටූකල වෙඩික්කරු පිටවයාමට සූදානම් විය. ඔහු නිර්භීතයෙකි.ඉලක්කය නොවරදින්නෙකි.එතරම් විශ්වාසනීයය.ඔහු පනහ දශකයේ මෙරට සිටි අතිදක්ෂ වෙඩික්කරු වූ සෑම් කදිර්ගාමර්ය.හේ අන් කවරෙකුත් නොව මෙරටින් බිහිවූ කෘතහස්ත දේශපාලකයෙකු වූ ලක්ෂ්මන් කදිර්ගාමර් මහතාගේ වැඩිමහලු සහෝදරයාය.

සාමාන්‍යයෙන් මා දේශපාලනය නම් තුප්පහි ටොපික් එක ගැන කතා කිරීමට මනාප නැත.දේශපාලකයන් ගැනද කියන්න ඇත්තේද ඒ ටිකමය.එය නිකං කාලය කන්න කියාපු වැඩකි.ඒ සඳහා වැය කරන කාලය හරි අපරාදේය.ඉදහිට පුද්ගල චරිත ගැන මෙතුවක් කලකට මා ලියූ බ්ලොග්වලත් මා එවන් උන් ගැන ලියා නැත.නමුත් මොහු ගැන නම් නොලියාම බැරිය.හේතුව මගේ හිත මෙන්ම අතද වාවන්නේ නැති වීමය.මෙය මා මෙරට දේශපාලකයෙකු ගැන ලියන පළමු හා අවසාන බ්ලොග් සටහන විය හැක.හේතුව මොහු කෘතහස්ත ගණයේ  අයෙකු වීමය. ඒ වගේම මා මෙහිදී එතුමා හැඳින්වීමට දේශපාලනඥ යන වදන පවා වැඩිපුර නොයොදා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයා යන වදන යෙදුවෙ එතුමාට ගෞරවයක් විදියට.නැතිනම් දේශපාලනඥ කියන්නෙ මහ අප්‍රසන්න වචනයක්.

ටිකක් දිගයි.හැබැයි කියවන්න වැඩි වෙලාවක් යන්නෙ නැතිවෙයි.කියවලම බලන්න.

කදිර්ගාමර් මහතාට වැඩිමහලු සහෝදරයින් තිදෙනෙකි.එක් සහෝදරියකි.1932 අප්‍රේල් මස 12 වන දින උපත ලැබූ ඔහුගේ පියා සැමුවෙල් ජේ.සී.කදිර්ගාමර්ය.හේ ප්‍රසිද්ධ නීතීවේදියෙකි.මව එඩිත් රෝස්මෙන්ඩ් පරිමලෙයිය.කදිර්ගාමර් පවුල යාපනේ මනිපායි නිජබිම කරගත් දමිළ ක්‍රිස්තියානි වංශවත් පවුලකි.ඔහුට අටවසක්ව තිබියදී මව මියෙන අතර එතැන් සිට කුඩා ලක්ෂ්මන්ගේ මවගේ භූමිකාව රඟදක්වනුයේ සහෝදරිය වන ඊශ්වරී විසිනි.සිය පවුලේ අනෙක් සහෝදරයින් ශාන්ත තෝමස් විද්‍යාලයෙන් අධ්‍යාපනය ලැබුවත් කුඩා ලක්ෂ්මන් අකුරු කිරීමට යැවෙන්නේ මහනුවර ත්‍රිත්ව විද්‍යාලයටය.

කදිර්ගාමර් පාසලේ දීප්තිමත් සිසුවෙකි.ඉගෙනීමට විශේෂ දක්ෂයෙකු වූ හෙතෙම ක්‍රීඩාවටද විශිෂ්ඨ දස්කම් දැක්වූයෙකු විය.ඔහු 1950 වසරේ විදුහලේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායම මෙහෙයවූ අතර රගර් හා මළල ක්‍රීඩාවලද නිරත වූයේය.වාර්ෂිකව රාජකීය හා ත්‍රිත්ව විද්‍යාලයන් අතර පැවැත්වෙන සුප්‍රසිද්ධ බ්‍රැඩ්බි පළිහ ශූරතාවයට පවා හේ විදුහලේ රගර් කණ්ඩායම නියෝජනය කොට ඇත.1948 හා 49 වසරවල ඔහු විදුහලේ රගර් වර්ණලාභීයකු වන අතර 48 වසරේ හොඳම පිතිකරු සම්මානය දිනා ඇත.සරලව කිව්වොත් ඔහු ඕල් රවුන්ඩර් කෙනෙකි.

සිය අතීත ක්‍රිකට් හැකියාවන් ගැන වතාවක් තමා සම්මුඛ සාකච්ඡාවකට ලක් කල ඕස්ට්‍රේලියානු මාධ්‍යවේදියෙකුට ඉතා උපහාසාත්මකව පිළිතුරු දෙමින් ඔහු මෙසේ කියා සිටියේය.

" A TV interviewer asked me whether I had ever played cricket. I said I had played before he was born – without helmets and thigh guards, on matting wickets that were full of holes and stones, and I had my share of broken bones to show of it. "-Wiki

"අප අතර එක් අපූර්ව පුද්ගලෙයෙක් විය.හේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ නායකයාද,මල්ලව ක්‍රීඩා ශූරයාද ශිෂ්‍ය නායකයෙක්ද විය.හෙතෙම අසාමාන්‍ය දක්ෂතාවකින් හෙබි ශිෂ්‍යයෙක් හා කථීකයෙක්ද විය.නමින් ලක්ෂ්මන් කදිර්ගාමර්ය.එකල ඔහු මාගේ වීරයා විය."
මෙරටින් බිහිවූ අග්‍රගණ්‍ය සිත්තරෙකු වන වූ ස්ටැන්ලි කිරින්දේ සිය පන්ති සඟයා වූ කදිර්ගාමර් ගැන පසුකලෙක අදහස් දැක්වූයේ එසේය.මෙය මා උපුටාගත්තේ කීර්තිමත් ලේඛක තිස්ස අබේසේකරයන්ගේ "අයාලේ ගිය සිතක සටහන්" පොතෙනි.

සෑම අංශයකින්ම දැක්වූ අසමසම දස්කම් හේතුවෙන් විද්‍යාලීය උසස්ම සම්මානයක් වන "Ryde Gold Medal" සම්මානයෙන් පවා ඔහු පිදුම් ලැබීය.

1950 වසරේදී ඔහු සරසවි වරම් ලබා නීතිය හැදෑරීමට යොමුවන අතර 1953 සිය නීති උපාධිය ලබාගනුයේ ඒ වර්ෂයේ දීප්තිමත්ම සිසුවා බවට පත්වෙමිනි.1955 ඔහු නීතිඥයෙකු ලෙස ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ දිවුරුම් දෙන අතර ශිෂ්‍යත්වයක් ලැබීම නිසා 1956 සිට 59 දක්වා ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියේ නීතී උපාධියක් හැදෑරීමට අවස්ථාව හිමිවෙයි.

එයින් පසු ඔහු ජාත්‍යන්තරයේ නීතිය සම්බන්ධ විවිධ රාජකාරිවල නියැලේ.අන්තර්ජාතික කම්කරු සංවිධානයේ උපදේශකයකු ලෙසත් ලෝක බුද්ධිමය දේපළ සංවිධානයේ අධ්‍යක්ෂවරයෙකු ලෙසත් කටයුතු කරන හෙතෙම නැවත ලංකාවට පැමිණෙන්නේ 1988 වසරේදීය.අන්තර්ජාතිකව පිළිගත් නීතීවේදියෙකු වන ඔහුගේ වෘත්තීයමය දිවියේ කූඨප්‍රාප්තිය සඳහන් වන්නේ මෙසේයි.

The crowning glory of his legal career was when he was elected as an Honorary Master of Inner Temple of Great Britain in 1995. In its 496 year history, Kadirgamar was the second Asian to achieve this status after the former Malaysian Prime Minister Tunku Abdul Rahaman in 1974.

කිසිදිනෙක දේශපාලන වේදිකාවක කතා කර නැති මෙතුමා සිය දේශපාලන දිවිය ආරම්භ කරන්නේ 1994 වසරේ පොදු පෙරමුණු රජයේ විදේශ ආමාත්‍යවරයා ලෙසය.ඒ මනාප පොරයකට ගොස් නොව සිය සුවිශේෂී උගත්කමේ ප්‍රතිභාවෙන් වෘත්තීයමය නිපුණත්වය මත ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්වීමෙනි.පරපුරෙන් පරපුරට,පවුල් ගසට,කත් ඇද්දට,හොරමැරකම,පගාව සුදුසුකම් සේ සලකා මැතිඇමැතිකම් දෙන රටක දේශපාලන ඉතිහාසයේ මා දුටු අතිශය නිවැරදිම තේරීම මෙයයි.වතාවක් නොව තෙවතාවක්ම මෙරට විදේශ අමාත්‍යවරයා වීමෙන් හේ නිහඬව කියා පෑවේ මේ තනතුරට  තමා තරම් අන් කවරෙකුවත් සුදුසු නැතිබව නොවේද? සැබැවින්ම එතුමන් මෙරට දේශපාලන ඉතිහාසයේ එතෙක් මෙතෙක් පහළ වූ විශිෂ්ඨතම විදේශ අමාත්‍යවරයාය.එය අවිවාදිතය.තර්කයෙන් බැහැරය.

ඔහුගේ පත්වීම සිදුවන්නේ මෙරටට අත්‍යවශ්‍ය මොහොතකය.ඉන්දියානු සාගරයේ මුතු ඇටය ඉන්දියන් සයුරේ කඳුළුබිඳුව යැයි විරුදාවලී ලත් මොහොතක හෙතෙම සිය රටේ ප්‍රතිරූපය අන්තර්ජාතිකව ගොඩනගනු වස් දිවා රෑ නොබලා අසීමිතව වෙහෙසුණේය.තිස් වසරක යුද්ධයෙන් බැටකෑ මොහොතක ඔහු ත්‍රස්තවාදීන් වෙනුවෙන් අභීතව හඬ නැඟීය.විදේශ අමාත්‍යවරයකු වශයෙන් ඔහුට ලැබෙන UN,SAARC,ASEAN වැනි අන්තර්ජාතික සමුළු සම්මේලන සෑම තැනකදීම ඔහු වැඩි ඉඩක් වෙන්කළේ කොටි ත්‍රස්තවාදීන්ට එදිරිව හඩ නැඟීමටය.නීතීවේදියෙකු ලෙස ඊට අවැසිම වන චතුර කථිකත්වයත්,පෘථුල ඉංග්‍රීසි දැනුමත්,ස්ථානෝචිත වාග්මාලාවත් ඔහු සතු විය.ඔහුගේ වචන හරවත්ය.බරවත්ය.සංවේදීය.තර්කානූකූලය.හදවතට කිදා බහින සුලුය.එමෙන්ම උපායශීලීය.කිසිඳු රාජ්‍යයක් අමනාප කරනොගෙන රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මට්ටමින් නියම විදේශ දූතයෙකුගේ භූමිකාවක් රඟ දක්වමින් සිය සෘජු අදහස් දැලිපිහියෙන් කිරිකන්නා සේ ප්‍රකාශ කිරීමේ අපූරු කුසලතාවක් ඔහු සතු විය.

සිය විදේශ අමාත්‍ය තනතුර ඉතා උපක්‍රමශීලීව භාවිතා කළ යුත්තක් බව ඔහු හොඳින් දැන සිටියේය.එකී තනතුර දැරීමේදී ඇතැම් අවස්ථාවලදී මුහුණ දීමට  අපහසු අවස්ථාවන් උදාවන බව කියා සිටි හෙතෙම, උපාය දන්නෝ අපායේ නොවැටෙත් කියන්නාක් මෙන් එකී අවස්ථාවන්ට සාර්ථකව මුහුණ දිය යුතු බව කියා සිටියේ පහත උදාහරණය ගෙන හැර පාමිනි.

"Foreign ministers sometimes find themselves in very difficult situations. Take pity on the Foreign Minister of Uganda. President Idi Amin had told him that he wanted to change the name of Uganda to Idi. The minister was told to canvas world opinion and return in two weeks. He did not do so. He was summoned to come. He was now in danger. He was asked to explain.
He said: "Mr. President, I have been informed that there is a country called Cyprus . Its citizens are called Cypriots, If we change the name of our country to Idi our citizens would be called... Idiots". ! Reason prevailed.

සිය රටේ පවතින ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳව නිරන්තරයෙන් ලෝක ජනනායකයන් හමුවූ අවස්ථාවන්වලදී සිය නිර්දය අදහස් උදහස් ඔවුන් වෙත පළකිරීම ඔහුගේ සිරිතක් විය.ඔවුන්ගේ ආකල්ප වෙනස් කිරීමට නිරතුරුව උත්සාහ දැරීය.කොටි සංවිධානයට අන්තර්ජාතික අරමුදල් රැස්කිරීම ගැන වතාවක් ඔහු අන්තර්ජාතික සම්මේලනයකදී මෙසේ කීය.

At, the Royal Institute of International Affairs in London,in your address on April 15,1998,was mixed with sarcasm and heart -piercing words,when you said, 'Sri Lanka has been a victim of terrorism for a long time,and after a terror attack freindly countries run out of adjectives,in their condolence messages'. and went on to say,but finances come from terror outfit offices abroad including,211Catherine Road Office in London.'The finesse with you used the words,made these countries to touch their conscience;both the US and UK and EU later,proscribed the LTTE,which facilitated even the humanitarian operation of 2009.

මේ නිසාවෙන්ම කොටි සංවිධානයට අරමුදල් රැස්කිරීම අඩපණ වූ අතර ඇමෙරිකාව,යුරෝපා සංගමයේ ප්‍රධාන පෙළේ රටවල් කීපයක්ම කොටි සංවිධානය සිය රටවල තහනම් කිරීමට පෙළඹීම රට වෙනුවෙන් ලැබූ ජයග්‍රහණයක් විය.එය කොටි සංවිධානයට එල්ල කළ මරු පහරක් විය.කොටි සංවිධානයට ඔහු කෙරෙහි වූ වෛරය තව තවත් තීව්‍ර කරන්නක් වූයේ ඔහු උපන්ගෙයි දමිළ ජාතිකයෙකු වීමය.සිය සංවිධානයට ඔහු නිසා ජාත්‍යන්තරයෙන් එල්ලවන බලපෑම් ප්‍රබල වන තරමටම එයම එතුමන්ව කොටි සංවිධානයේ ඝාතන ලැයිස්තුවේ ප්‍රමුඛස්ථානයකට ගෙන ඒමට හේතුපාදක විය.ඒ බැව් මිය යාමට සුලු කාලයකට පෙර ඔහු විසින් The Hindu පුවත්පතට පවසා තිබුණි.

Kadirgamar on many occasions mentioned the LTTE's threats to his life. Speaking to The Hindu on 29 July 2005, he said "They (LTTE) can get me anytime. I get very serious reports things are hotting up".[18] - Wiky

ළමා සොල්දාදුවන් බඳවාගැනීම තරයේ හෙළා දුටු හෙතෙම ඒ වෙනුවෙන් සිය නිර්දය විවේචනයන් කොටි සංවිධානයට එල්ල කලේ සිය ජීවිතාරක්ෂාව පවා නොතකාය.2000 වසරේ කැනඩාවේ විනිපෙග් නුවරදී ළමා සොල්දාදුවන් පිළිබඳව ඔහු කළ කතාව ලෝකයේ බොහෝ රටවල ඇස් ඇරවන්නට සමත් වූවකි.1998 වසරේ එක්සත් ජාතීන්ගේ විශේෂ නියෝජිතයෙක් වූ ඔලාරා ඔටුනු පවා මෙරටට ගෙන්වූයේ මේ පිළිබඳව දැනුවත් කිරීමටය.ත්‍රස්තවාදීන්ගේ තර්ජනවලට බයේ සිය වාග්ප්‍රහාරයන් නතර කිරීමට හේ කිසිවිටෙක සූදානම් නොවීය.

පාසල් දිවියේ පටන් ක්‍රිකට්වලට බොහෝ ඇල්මක් දැක්වූ මේ අපූරු මිනිසා විදේශ කටයුතු අමාත්‍යවරයා වශයෙන් අවශ්‍ය අවස්ථාවන්වලදී ඒ සම්බන්ධව වුවද සිය හඬ අවදිකිරීමට නොපසුබට විය.

වරක් ඕස්ට්‍රේලියානු කණ්ඩායම 96 ලෝක කුසලාන තරඟාවලියට සහභාගි වීමට ආරක්ෂාව පතා මෙරටට පැමිණීමට නොහැකි බව දැන්වූ විට ඔහු ෂේන් වෝන්ට කීවේ ගැහැණියෙකු වන් මිනිසෙකුය කියාය.
Kadirgamar was known for his combative and ready wit. When Shane Warne justified Australia's decision to not play in Colombo during the 1996 Cricket World Cup due to the terrorist threat – saying that he could be targeted by a drive-in bomber while he was shopping – Kadirgamar is reported to have said "shopping is for sissies."[21]
ඕස්ට්‍රේලියානු විනිසුරු ඩැරල් හෙයාර් විසින් මුරලි පන්දුව දමා ගසනවා යැයි චෝදනා නැගූ විට නායක රණතුංගයන්ගේ ක්‍රියාකලාපය පිළිබද ඔහුගෙන් උපදෙස් විමසූ අවස්ථාවේ ඔහු අර්ජුනගේ ක්‍රියාකලාපය සාධාරණීකරණය කළේය.

"remember vividly the incident that occurred in Australia when Murali was called for throwing and Arjuna led his team to the boundary, in protest, but cleverly refrained from crossing it. I was watching TV in Colombo . As a past captain I asked myself what I would have done in Arjuna’s place. In my mind I had no hesitation in supporting his decision. A few minutes later the phone rang. The President of the Board called to ask for advice. I said Arjuna was right because a captain must, on the field, stand up for his men and protect them, but the consequences must not be allowed to go too far; good lawyers must be engaged and a reasonable compromise must be reached. That was done.

බෙහෙවින් චතුර එමෙන්ම මුඛරි පුද්ගලයෙකු වූ හෙතෙම ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායම සහභාගි වූ රාත්‍රී භෝජන සංග්‍රහයකදී දේශපාලකයන් සහ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් අතර වෙනස්කම් කියාසිටියේ මෙලෙසය.

Ladies and Gentlemen, let me see whether politics and cricket have anything in common. Both are games. Politicians and cricketers are superficially similar, and yet very different. Both groups are wooed by the cruel public who embrace them today and reject them tomorrow.

Cricketers work hard; politicians only pretend to do so. Cricketers are disciplined; discipline is a word unknown to most politicians in any language. Cricketers risk their own limbs in the heat of honourable play, politicians encourage others to risk their limbs in pursuit of fruitless causes while they remain secure in the safety of their pavilions. Cricketers deserve the rewards they get; the people get the politicians they deserve. Cricketers retire young; politicians go on for ever. Cricketers unite the country; politicians divide it. Cricketers accept the umpire’s verdict even if they disagree with it; politicians who disagree with an umpire usually get him transferred. Cricketers stick to their team through victory and defeat, politicians in a losing team cross over and join the winning team. Clearly, cricketers are the better breed.
කොතැනදිත් ඔහුගේ අදහස් දැක්වීම් ඉතා සෘජු විය.ඒවා වැනෙන සුළු ඒවා නොවීය.ප්‍රහාරාත්මකය.එමෙන්ම බෙහෙවින් උපහාසාත්මකය.

සිය දමිළ සම්භවය ගැන ඔහු ඉතා නිහතමානීව ආඩම්බර වූ අතර වරක් ඔහු ඒ ගැන මෙසේ කියා සිටියේය.
He also never lost an opportunity to highlight the contributions made by the Tamil community. In one of his speeches, he said, (quote) "...in every conceivable walk of life, in every sphere of national activity the Tamil people have made a very distinguished contribution" and he also said (quote) "...you name any field, and you find the Tamil people have made a very notable contribution".

නමුත් අහවලා දෙමළ,මේකා මුස්ලිම්,මෙන්න මෙයා බෞද්ධ යැයි දැක්මක් ඔහුට තිබුනේ නැත.ඔහුට වූයේ ශ්‍රී ලාංකික යැයි පුළුල් දැක්මකි.මේ එය සනාථ කෙරෙන හොඳම නිදසුනකි.

During a BBC interview he was asked if he thought he was a traitor to the Tamil people since he was a minister in a Sinhalese-dominated government. He said "People who live in Sri Lanka are first and foremost Sri Lankans, then we have our race and religion, which is something given to us at birth". "We have to live in Sri Lanka as Sri Lankans tolerating all races and religion".[17]-Wiki
කොයිතරම් නිරවුල් අදහසක්ද?

මේ අසහායයා උපතින් දමිළයෙකු වුවත් බෞද්ධයන්ගේ වෙසක් දිනය අන්තර්ජාතිකව සැමරෙන විශේෂ නිවාඩු දිනයක් බවට පත්කිරීමට 1999 එක්සත් ජාතීන්ගේ සම්මේලනයකදී යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළේය. ඒ ගැන අද සිටින බෞද්ධ නඩ දන්නවාදැයි කියාත් සැක සහිතය.!ඒ සම්බන්ධව එහිදී කළ කතාව සයිබර් අවකාශයේ කියවීමට ඇත.දිගු ලිපියක් වන එය කියවූ කල එහි එන ඇතැම් කරුණු බෞද්ධයින්වත් දන්නවාදැයි කියා විටෙක මට සැක සිතේ.

මුලු මහත් ආසියාවටම සම්පතක් වූ යුද්ධයෙන් විනාශ වූ යාපනය පුස්තකාලය අළුත්වැඩියා කොට නැවත ජනසතු කිරීමට ඔහු තුළ වූයේ සුවිශේෂී උවමනාවකි. කියවීමට උපන් හපනෙකු වූ පොත්පත්වලට දැඩි සේ ආදරය කල එතුමන් යාපනය පුස්තකාලය යනු ඉතා අප්‍රකට කෘති,මිළ කළ නොහැකි දුර්ලභ පොතපතින් හෙබි මහා නිධානයක් බව දැන සිටියේය.

සාහිත්‍ය රසයක්,කලා රසයක් විරල දේශපාලකයන් අතර එතුමා සතුව එකී රසයන් රස විඳීමේ අපූරු හැකියාවක් තිබුණි.එය සනාථ වන්නේ සිය පාසල් මිතුරා වූ කළින් මා කළින් සඳහන් කළ මෙරටින් බිහි වූ විශිෂ්ඨ චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වූ  ස්ටැන්ලි කිරින්දේ ගැන සිංහරාජ තම්මිට දෙල්ගොඩ විසින් ලියූ පොතට කදිර්ගාමර් මහතා ලියූ පෙරවදනෙනි.

"කිරින්දේ ගේ චිත්‍රවල ඇති නෙත්කලු බවට පිටුපස ඇත්තේ,ඒවා අප රට සංස්කෘතික උරුමයේ හා පරිසරයේ මහා පරාසය මුළුමනින්ම ආවරණය කරන්නක් වීමයි.අපගේ අනන්‍යතාවේ විවිධ වූ විචිත්‍ර වූ පැතිකඩ,බෞද්ධ උරුමය,අයස්කාන්ත ස්වභාව සෞන්දර්ය,අනේකවිධ පුරාවෘත්තයෙන් සපිරි ඉතිහාසය සා විවිධත්වයෙන් පැහැගැන්වුණු වර්තමානය මුළුමනින්ම කිරින්දේගේ චිත්‍රවලට හසුවී ඇත.ඒ චිත්‍ර සියල්ලෙ එකට ගත් කල්හි අප උදාර දේශයේ අභිඥානය නොහොත් ලකුණ ලෙස ලොව පුරා සැකයෙන් තොරව ඉදිරිපත් කළ හැකිය."
උපුටනය තිස්ස අබේසේකරයන්ගේ අයාලේ ගිය සිතක සටහන් පොතෙනි.එහිත් ඔහු වැඩි බරක් තබා ඇත්තේ සිය උදාර දේශය ගැන කීමටය.!

අවසානයේ සිය උදාර දේශය වෙනුවෙන් මිළ කළ නොහෙන උදාරතම මෙහෙවරක් කළ මේ උදාර මිනිසා සිය රට වෙනුවෙන් හඬ නැඟීම නිසාවෙන්ම සිය දිවියෙන් වන්දි ගෙවීය.සිත්පිත් නැති ත්‍රස්තවාදීන් තමන්ගේ ජාතියටම අයත් මිනිසෙක්ව බිලිගත්තේ ස්නයිපර්වරයෙකු ලවා තැබූ වෙඩි උණ්ඩයකිනි.

ඉතින් මෙය කියවන ඔබ හැම මදකට මේ බ්ලොග් සටහනේ ආරම්භයට ගෙනයාමට මදකට අවසර..
මේ බ්ලොග් සටහනට ප්‍රස්තූතයක් ලෙස පනාමුරේ ඇත් රාජා සම්බන්ධ කර ගත්තේ ඇත් රජුගේත් කදිර්ගාමර් මහතාගේත් විස්මය දනවන සුලු සිතාගත නොහැකි සමානකම් කීපයක් මා දුටු හෙයිනි.මේ චරිත දෙක යා කිරීමට මා යොදාගත් රැහැන සෑම් කදිර්ගාමර්ය.කලින් කිවූ පරිදි ඔහු ලක්ෂ්මන් කදිර්ගාමර්ගේ අයියාය.

"එක් උණ්ඩයයි එක් ඉලක්කයයි ."මෙය ස්නයිපර්වරුන්ගේ පුහුණුවේදී ලැබෙන ආදර්ශ පාඨයයි.එක් උණ්ඩයක් එතරම් වැදගත්ය. උණ්ඩ නාස්තිය තහනම්ය.මේ කතාවේ මා මුලින් සඳහන් කළ පනාමුරේ ඇත්රජුට වෙඩි තැබීමේදීත් ෆ්‍රැන්සිස් මොලමුරේ වෙඩික්කරුට උපදෙස් දුන්නේ එක් උණ්ඩයකින් වැඩේ හමාර කළ යුතු බවය.නමුත් ඔහු කෙතරම් දුරට ස්නයිපර්වරුන්ගේ මූලධර්ම දැන සිටියාදැයි මා දන්නේ නැත.

එදා මෙල්ල කළ නොහැකි ඇතෙකුට වෙනකෙකුගේ අණින් උණ්ඩයකින් පිළිතුරු දුන් සෑම් කදිර්ගාමර් සිය මළණුවන් මතු දවසක ඒ ආකාරයේම උණ්ඩයකට දිවි පුදනු ඇතැයි එදා සිහිනෙනුදු නොසිතන්නට ඇත.පොඩි වෙනසකට ඇත්තේ ඔහු ඇතුට මුහුණට මුහුණ ලා තැබීමත් කදිර්ගාමර් මහතාට තැබූ උණ්ඩය සැඟව සිට තැබූවක් වීමත්ය.නමුත් වැයකරනුයේ එක් උණ්ඩයකි.!

පනාමුරේ ඇතුගේ ක්‍රියාකලාපය නිසාවෙන් මෙරට සත්වාරක්ෂක නීතීරීතී තර විය.අණපනත් සම්මත විය.ඇත්ගාල් අහෝසි විය.කදිර්ගාමර් මහතා කලේද ඒ ටිකමය.ඒ හඬ නැගුනේ මුලුමහත් ශ්‍රී ලාංකිකයන්ම වෙනුවෙනි. අවසානයේ මේ දෙදෙනම වෙඩි පහරට ලක්වන්නෙ සිය රැහේ උන් වෙනුවෙන් හඬ නැඟීම නිසාය.නිකම්ම නොව අභීතව හඬ නැගීම නිසාය.
දෙදෙනාම සිය රැහැ වෙනුවෙන් කළ විශිෂ්ඨ මෙහෙවරට තිත තබා දිවියෙන් සමුගන්නේ අගෝස්තු මාසයකදීය.!

මෙරටට විශාල පාඩුවක් වූ කදිර්ගාමර් මහතාගේ මරණය ගැන එවකට එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම්වරිය වූ කොන්ඩලීසා රයිස් මහත්මිය සිය සොව පළකර තිබුණේ මෙසේය.
US Secretary of State Condoleezza Rice, who last met Mr Kadirgamar in June, condemned the assassination of Sri Lanka's foreign minister as a "senseless murder and vicious act of terror" and urged Sri Lankans not to let it lead to resumed civil war. She praised Kadirgamar as a man of "dignity, honor and integrity, who devoted his life to bringing peace to Sri Lanka".

අවසානයේ සිය රටට කළ අනගිභවනීය මෙහෙවර වෙනුවෙන් ඔහු "ශ්‍රී ලංකාභිමානය" නම් සම්මානයෙන් පිදුම් ලබයි.එය මෙරට සිවිල් වැසියෙකුට ලැබිය හැකි උපරිම පුදලැබීමයි.නමුත් කදිර්ගාමර් මහතා මෙකී සම්මානයෙන් පුද ලබනුයේ මරණින් පසුය.එවන් සම්මාන කොයිතරම් ඉහළ වූවත් වැඩක් නැත.එවන් උදාර ගණයේ සේවයක් කළ මිනිසෙකුට එවැනි පිදුම් දීමක් ඊට කලින් කළ හැකිව තිබුණි.මන්ද විදෙස් රටවල් ඔහුගේ වටිනාකම අවබෝධ කරගෙන ඊට කලින්ම එවන් විරල ගණයේ පිදුම්දීම්වලින් ඔහු සරසා ඇති බැවිනි.මා මේ සටහන සමාප්ත කිරීමට යන්නේ එවැන්නකිනි. මේ කථාව සමහර විට බොහෝ අය අහලත් ඇති..අහල නැතුවත් ඇති.

කලින් කිව්වා වගේ ශිෂ්‍යත්වයක් දිනා ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියට යන ඔහු එයින් උපාධිය ලබාගන්නෙ 1960 දී.ඊට අවුරුදු පනහකට විතර පස්සෙ 2005 වසරේ දී මෙතුමාගෙ පිළිරුවක් ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියේ නිරාවරණය කරන්නට සරසවියේ පාලකයන් තීරණය කරනව.වසර 184 පුරා විහිද යන ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවි ඉතිහාසයේ එවන් සිහිවටන ස්මාරකවලින් පිදුම් ලැබූවන් ඉන්නෙ 15 දෙනෙකු පමණයි.මේ පිදුම් ලැබීම ආවට ගියාට නොදෙන්නක්.නමුත් නිසි පුද්ගලයෙකුට නියම කලට ලබාදුන් පිදුමක්.අතිශය විරල අවස්ථාවක්.විශේෂයෙන් ලාංකිකයකුට ලැබුන ඉහළම ගෞරවයක් කියන එක අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනෙ.එම අවස්ථාවේ උත්සව සභාව අමතන ඔහු මෙසේ කියා සිටිනවා.

'……I would like to, if I may, to assume that I could share the honour with the people of my country, Sri Lanka . I had my schooling there, my first university was there, I went to Law College there and by the time I came to Oxford as a postgraduate student, well, I was relatively a matured person.
Oxford was the icing on the cake … but the cake was baked at home ……(applause) .'

ජාත්‍යන්තරයේ මෙතුමා විවිධ අවස්ථාවන්වල්දී විවිධ ප්‍රකාශයන් කර තිබෙනව.නමුත් ඒ මොන උපහැරණෙටත් වඩා මා වැඩියෙන් ඇලුම් කරන්නේ කදිර්ගාමර් මහතාගේ ඉහත ප්‍රකාශයටයි.විශිෂ්ඨයෙකුගෙ අති විශිෂ්ඨ ප්‍රකාශයක්.

කියවනකොටත් ඇඟේ හිරිගඩු පිපෙන බොහෝම දේශප්‍රේමී බවක් ගැබ් වෙච්ච ප්‍රකාශයක්.

"මම හාවඩ්වල MBA එක කළා,මගෙ PHD එක ඔක්ස්ෆර්ඩ්වල මෙහෙ වගේද එහේ" කියලා ගඟෙන් වතුර බීලා මුහුදට ආවඩන, මෙහේ නිදහස් අධ්‍යාපනෙන් ගොඩගිහින් බුද්ධිගලනයට අහුවෙලා ඒ රටවලට ගිහින් මේ වගේ පිදුම් දීමකුත් නැතුව, ඒ රටවල ගුණගයමින් වන්දිභට්ටකං කරන සිරි ලංකාව කියන රටේ ඉපදුණු, මුල මතක නැති ගුණමකුවන්ට ඔබතුමා එල්ල කරන්නේ හොඳ කනේ පහරක්.හරිම උපහාසාත්මකයි.

එතැනදිත් ඔබතුමා කිව්වෙ උපන් රට ගැන.මුල තියෙන්නෙ ලංකාවේ කියා.ඔබ කෙතරම් තම නිජබිමට ආදරේද පක්ෂපාතීද යන්න සඵල කිරීමට මේ වචන ටික ඉහටත් උඩින්.අනිවාර්යයෙන් ත්‍රිත්ව මෑණියන් ඔබ ගැන ආඩම්බර වෙනව ඇති.අනේක වාරයක්.ඒ වගේ විරල අවස්ථාවක තමාගේ පාසලටත් උපන් බිමටත් ඒ ගෞරවය නිසිලෙස ලබා දුන්නට.
තව මේ අපූර්ව මිනිසා විසින් කල කථා,ප්‍රකාශයන්,නන් දෙසින් ලැබූ කිත්‍ යසස්,සම්මාන ගැන කියන්න ගියොත් මේ සටහනේ සමාප්තියකට ඒම උගහටයි.

උතුම් මිනිසෙකු වශයෙන් සිය නිජබිමේ උන්නතිය වෙනුවෙන් උදාරතර මහඟු සේවයක් කළ කදිර්ගාමර් මහතාණෙනි ඔබ තවත් කළකට මෙරටට පහළ නොවන විශිෂ්ඨයෙක්. සමහර විට ඔබ වගේ අයෙක් පහළ වෙන්නෙම නැති වෙයි.අද්විතීයයෙක්.රටට ණය නැත්තෙක්.පහත වැකියට ඕනෑවටත් වඩා සුදුස්සෙක්.

"Government's first duty is to protect the people,not run their lives."
- Ronald Reagan

මේ සටහන ඔබ අපෙන් සමුගෙන දසවන සංවත්සරය වෙනුවෙන් ලියැවුණකි.

-නිරා-
Nirmal Ranasinghe BMD

මූලාශ්‍ර -Wikipedia වෙබ් අඩවිය හා සයිබර් අවකාශය
.වැඩකට ඇති වැදගත් යයි හිතෙන ලිපියක් නම් පමණක් අන් අයට කියවීමට share කරන්න.
dilankanir@gmail.com